Belastingen kunnen tot gevolg hebben dat de vraag naar bepaalde producten, goederen en/of diensten toe- of juist afneemt. Meer concreet zijn op diverse plaatsen in onze belastingwetgeving maatregelen opgenomen die de vraag naar producten stimuleren. Daarnaast zijn er ook maatregelen opgenomen die de vraag naar producten juist (kunnen) ontmoedigen. Het idee is om daarmee gedrag in een bepaalde richting te bevorderen dan wel te laten afnemen. Denk daarbij bijvoorbeeld aan: milieuoverwegingen, gezond of sociaal gedrag, investeringen, innovatie en ondernemerschap. Een stimuleringsmaatregel kan hierbij worden gezien als een ‘belastingsubsidie’, terwijl een ontmoedigingsmaatregel in de regel als een ‘heffing’ wordt ervaren.
In onderstaand artikel worden een aantal stimuleringsmaatregelen belicht die de vraag naar goederen en diensten beïnvloeden. Het artikel beperkt zich tot een stimuleringsmaatregel in de vastgoedbelasting, de algemene bestedingsbelasting en de inkomstenbelasting BES.
Vastgoedbelasting
Investeringsvrijstelling
Om investeringen in vastgoed te stimuleren is met ingang van 1 januari 2013 de zogenoemde investeringsfaciliteit in werking getreden. Op grond van deze faciliteit is de waardestijging die voortvloeit uit bouw, verbouw(ing), verbetering, uitbreiding of renovatie van onroerende zaken voor een periode van vijf jaar vrijgesteld van vastgoedbelasting. Per 1 januari 2014 is deze periode verlengd naar tien jaar. Om in aanmerking te komen voor deze vrijstelling moet een belastingplichtige binnen een bepaalde termijn middels een daartoe opgemaakt formulier melding doen van de genoemde wijzigingen aan de onroerende zaak.
Dus als u, ter illustratie, in 2018 een woning gaat bouwen, kan mogelijk de waardestijging als gevolg van de bouw van de woning (niet de grond) de komende tien jaar in zijn geheel buiten beschouwing worden gelaten voor het bepalen van de te betalen vastgoedbelasting. Deze investeringsfaciliteit kan tevens het gevolg hebben dat de vraag naar goederen in de bouw alsmede de diensten die in de bouw worden aangeboden toenemen.
Algemene bestedingsbelasting
Groene auto’s
Normaliter is bij de invoer van personenauto’s op Bonaire 25% algemene bestedingsbelasting verschuldigd. Bij de invoer van zeer zuinige personenauto’s hoeft men echter geen algemene bestedingsbelasting te betalen, omdat het tarief voor dit soort personenauto’s nihil is. Dit geldt overigens alleen voor personenauto’s waarvan de CO2-uitstoot dusdanig laag is dat deze binnen bepaalde normen blijft. Door innovatieve ontwikkelingen lenen andere auto’s dan alleen elektrische zich tegenwoordig echter ook voor deze regeling. Bovendien bestaat er voor zowel de eilandelijke motorrijtuigenbelasting als de verhuurbelasting motorrijtuigen een stimuleringsmaatregel voor zeer zuinige motorrijtuigen.
Inkomstenbelasting
Expatregeling
De zogenoemde expatregeling stimuleert het aantrekken van deskundige werknemers van buiten Caribisch Nederland (Bonaire, Sint Eustatius en Saba). Mits aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan, kan brutering van een schriftelijk overeengekomen nettoloon achterwege blijven (voor loonbelastingdoeleinden) alsmede kan de werkgever aan de expat bepaalde vergoedingen en beloningen in natura tot een bepaald maximum belastingvrij verstrekken. De expatregeling leidt ertoe dat de werkgever hooggekwalificeerd personeel van buiten Caribisch Nederland kan aantrekken. Als gevolg hiervan heeft o.a. Bonaire bepaalde (specifieke) kennis in huis, die op het eiland niet of nauwelijks te vinden was, hetgeen zijn weerslag heeft op bepaalde (markt)sectoren.
Conclusie
Hierboven zijn de fiscale gevolgen naar de vraag van producten als gevolg van bepaalde stimuleringsmaatregelen in de belastingwetgeving op Bonaire in kaart gebracht. Uit bovenstaande komt naar voren dat belastingwetgeving mogelijk invloed kan hebben op de keuzes die gemaakt worden door bepaalde (genuanceerde) sturing.