Het woord dystopie betekent volgens verschillende bronnen:
“Een (denkbeeldige) samenleving met louter akelige kenmerken waarin men beslist niet zou willen leven. Een dystopie is het tegenovergestelde van een utopie hetgeen juist een bijzonder aangename samenleving voorstelt.” Oftewel waar een dystopie mogelijk meer overeenkomsten vertoont met een spreekwoordelijke hel, lijkt een utopie meer op de hemel.
Er zijn momenten dat ik mezelf afvraag waarom bepaalde zaken op Bonaire gewoonweg niet willen lukken of zeer moeizaam gaan en dan nog met mondjesmaat van de grond komen. Een dergelijke gang van zaken zou kunnen duiden op een dystopie. Als je echter op geen enkele manier afhankelijk van derden of van (overheids)instanties bent, is Bonaire een prachtig eiland om te leven en werken. In dat geval lijkt Bonaire dan weer meer op een utopie. Wat zou betekenen dat het dus vooral afhankelijk is van de situatie of ons eiland meer weg heeft van een dystopie of utopie.
Bonaire richt zijn focus steeds meer op economische ontwikkeling. Het bestuurscollege (BC) heeft onlangs zelfs een presentatie en conferentie gehouden waarbij de strategische visie voor de economische ontwikkeling van Bonaire in de komende 10 jaar werd gelanceerd. Wat mij opviel tijdens deze conferentie was het enthousiasme van de diverse sprekers over de mogelijkheden en de potentiële economische ontwikkelingen op Bonaire de komende 10 jaar (2016 – 2026). Een enorme expansie op onze luchthaven (airport city) , de bouw van een (container/ferry) haven en de uitbreiding in de telecommunicatie zijn slechts een paar voorbeelden van wat ons allemaal te wachten staat. Tegelijkertijd zou onze dienstbaarheid verbeteren en zou er meer service geleverd worden. Om niet te spreken over de kwaliteit en snelheid van diensten die eveneens vooruit zouden gaan waardoor de ‘Cost of doing Business’ op Bonaire beheersbaar zou worden.
Kortom Bonaire moet in de komende tien jaar aantrekkelijker worden voor ondernemers en investeerders. Welvaart voor het eiland en welzijn voor de bevolking zijn het doel. Bij mij rijst dan wel de vraag: En hoe gaan we dit doel verwezenlijken? Wie gaat hiervoor zorgen? De (lokale) overheid, de ondernemers, de bevolking? Wij allemaal tezamen?
Nog los van de vraag of wij op Bonaire kunnen kiezen voor economische ontwikkeling of niet, want die keuze is al gemaakt door het bestuurscollege. Het BC gaat immers voor economische ontwikkeling, zoveel is duidelijk. Het liefst met zoveel mogelijk behoud van cultuur en natuur, maar economische ontwikkeling moet het zijn. Alleen de invulling en uitvoering hiervan, het hoe, dat ligt nog niet helemaal of helemaal niet vast. En daar zit hem volgens mij de kneep. Want onze ambtenaren en de medewerkers van semi-overheidsinstellingen zijn op dit moment niet in staat om op niveau hun diensten aan te bieden. Het zijn niet alleen kennis en ervaring die vaak ontbreken, maar ook de hulpmiddelen en/of handvatten om hun werk naar behoren uit te voeren. Zo wordt er al jaren geroepen om een one-stopshop-loket voor (startende) ondernemers of investeerders op Bonaire. Maar als dienstverlener moeten wij nog steeds met een investeerder talloze rondjes over het eiland rijden en afspraken maken met medewerkers van overheidsinstellingen en -diensten. Deze afspraken worden vervolgens frequent niet nagekomen en het is echt geen verrassing meer als een investeerder te horen krijgt: “Sorry, maar er liggen nog een paar honderd aanvragen op behandeling voor een vergunning te wachten.” U begrijpt de frustratie. De investeerder wijkt vervolgens uit naar een ander land en/of besluit gewoon om niet te investeren op Bonaire.
Wat is de oplossing? Geduld. En hoe lastig ook gewoon niet te veel verwachten op korte termijn. We zullen het stapje voor stapje moeten doen, rekening houdend met de kleinschaligheid van Bonaire. In de meeste geïndustrialiseerde landen heeft ontwikkeling immers ook tientallen jaren geduurd. Wij kunnen dus eenvoudigweg niet verwachten dat Bonaire binnen een paar jaar op hetzelfde niveau functioneert als landen in West Europa. Er is al een behoorlijke verbetering opgetreden in de medische zorg, justitie en het onderwijs. Ook in de politiek is er onlangs een verandering opgetreden doordat de decennialange politieke macht van twee partijen is verbroken. Laten we hopen dat de nieuwe machthebbers stapsgewijs uitvoering kunnen geven aan hun visie.
In de komende publicaties van dit blad zal ik specifiek ingaan op een aantal praktijkvoorbeelden. Voorbeelden van een paradijselijk eiland waar alles op rolletjes gaat, de utopie en helaas ook voorbeelden waarbij ons het huilen nader staat dan het lachen, de dystopie. Dit alles met de intentie het investeerders- en ondernemersklimaat op Bonaire een positieve impuls te geven.
Indien u zelf voorbeelden of ervaringen heeft die verslag doen van hoe het wel kan of juist niet moet voor ondernemend Bonaire, kunnen we dit vermelden in de volgende publicatie. U kunt uw voorbeelden opsturen naar de redactie van dit blad.