Ook de supermarkteigenaar vult vakken …
TOP SUPERMARKET / Wing Cheung
David Cen is eigenaar van twee supermarkten op Bonaire. Hij studeerde in Amerika en spreekt zijn talen. Een portret van een hardwerkende ondernemer.
Op zaterdagmiddag staat David Cen (1979) vakken te vullen. Dozen worden open gemaakt en zakken met paprika en naturel chips worden soort bij soort in de rekken gezet. Cen is eigenaar van Top Supermarket in het centrum van Kralendijk en van de Chinese supermarkt Wing Cheung aan de Kaya Korona, maar hij is ook het manusje van alles, dat zelf graag de handen uit de mouwen steekt. Hij kwam in 1986 op Bonaire en was toen nog een klein jongetje. Zijn vader werkte al op het eiland als chef-kok in het nog altijd bestaande restaurant Great China. Cen ging naar kolegio Papa Cornes, haalde zijn HAVO-diploma op de Scholengemeenschap Bonaire en vertrok naar New York. Hij ging er elektrotechniek studeren. Aanvankelijk had hij het plan om na zijn studie in ieder geval voor een paar jaar in Amerika te blijven. Maar het liep anders. In 2005 kwam hij terug op Bonaire en opende Wing Cheung. ‘Wing Cheung ligt in Antriol,’ vertelt Cen, ‘het is een buurtsupermarkt. Daar verkopen we veel rijst, groenten in blik en verse producten als vlees. Het assortiment van de Top is veel meer op toeristen afgestemd. Hier is 70% van onze klanten toerist. Die willen water, chips, en alcoholische dranken. En Top heeft ook een eigen bakkerij.’
“Nee, ik ben niet meer 100% Chinees”
Supermarkt Top is gevestigd in het pand waar ooit de eerste grote supermarkt van Bonaire te vinden was, de Cultimara. De muurschilderingen van Henk Roozendaal op de gevel van de winkel herinneren nog aan oude tijden. Cultimara sloot eind 2011 zijn deuren. Niet lang daarna nam Cen de zaak over. Hij kon driekwart van het personeel behouden. Nu heeft hij 28 man in dienst, “goed en hardwerkend personeel,” aldus Cen. Twaalf daarvan werken bij Wing Cheung, zestien bij de Top. Het zijn kantoormedewerkers, kassières, slagers, schoonmakers, vakkenvullers en magazijnmedewerkers. De oppervlakte van de oude Cultimara vond Cen te groot, die heeft hij daarom verkleind. Een deel van de ruimte verhuurt hij nu, onder meer aan een meubelwinkel.
De winkel in Antriol gaat ’s ochtends al om half acht open, beide supermarkten sluiten om acht uur ’s avonds. En dan heeft hij ook nog een eigen distributiecentrum. “Dat centrum is nu hier gevestigd, achter de Top, maar we gaan binnenkort verhuizen naar een plek vlak achter de Bonaire Food Group. We hebben meer dan 150 klanten.”Cen maakt lange dagen en dat doet hij zeker zes en een halve dag per week. “Met heel veel plezier, maar zondagmiddag houd ik vrij. Die is voor mijn vrouw en mijn kinderen”, zegt hij beslist. Toch lukte het hem om naast die drukke baan in de afgelopen jaren ook nog een online opleiding business management te volgen. “Wanneer ik daar tijd voor had? Ik studeerde ’s nachts, tot een uur of twee.” Minder zijn de overvallen die in de afgelopen jaren veelvuldig op – vooral kleine – supermarkten zijn gepleegd. Ook de Top was onlangs het slachtoffer van een ‘atrako’. “We nemen natuurlijk voorzorgsmaatregelen. We hebben veiligheidscamera’s, we romen de kassa’s af en we hebben een bewaker in dienst, maar als er mannen met pistolen voor je neus staan, begin je niet zoveel.”
Wing Cheung betekent in het Chinees ‘altijd drukte, veel succes’. Maar als het aan Cen ligt, mag het best nog wat drukker worden in zijn winkels. “We zijn er nog niet. Vooral de winkel in Antriol heeft veel concurrentie van de andere supermarkten. Top is in het centrum de enige echte supermarkt. Dus we zijn nu aan het kijken hoe we in de beide winkels het assortiment kunnen aanpassen. Bij Top willen we meer producten uit Nederland in het assortiment opnemen. De winkel moet er ook aantrekkelijk uit blijven zien. De rekken moeten vol staan, we willen veel varianten van producten bieden. Bij Wing Cheung willen we juist meer producten uit de regio in de schappen hebben. Daar komen niet veel Nederlanders en richten we ons meer op de Spaanstalige markt met producten uit bijvoorbeeld Colombia en de Dominicaanse Republiek.” David Cen is een ondernemer die zijn talen spreekt. Hij beheerst Chinees, Papiaments, Engels, Nederlands en Spaans. Dat is een voordeel in een internationale gemeenschap als Bonaire. Hij houdt van het eiland. “Het is mooi. De zee is prachtig en het is rustig.” Hij voelt zich bij het eiland betrokken. Met zijn supermarkt sponsort hij de schaakkampioenschappen voor de jeugd op Bonaire. Cen is zelf ook geen onverdienstelijk schaker. “Eén keer ben ik kampioen van de Antillen geweest, één keer van Bonaire. Nog steeds schaak ik wel zo af en toe.” Maar op sportief gebied zet hij zich nu vooral in voor het basketbal. Hij is teamleider van de basketbalclub van de Chinese vereniging. Zo om de twee à drie jaar gaat hij terug naar China, maar hij heeft inmiddels meer familie op Bonaire wonen dan in zijn geboorteland. “Nee, ik ben niet meer 100% Chinees “, lacht hij. En als het aan Cen ligt, blijft hij voorlopig ook nog wel even op het eiland. “Natuurlijk, ik hoop over tien jaar nog steeds eigenaar van de Top en de Wing Cheung te zijn, maar zeker weten doe je dat nooit.”
Tekst: Janita Monna | Foto: Conté/Janita Monna